Σαν μέθοδος χρησιμοποιείται στη θεραπεία του Χρόνιου Πυελικού Άλγους γενικότερα, και του άλγους των γεννητικών οργάνων  ειδικότερα, αλλά και της ακράτειας ούρων από έπειξη.

Ο μηχανισμός λειτουργίας της είναι μέσω αναστολής της ροής του πόνου από την περιοχή του σώματος που πάσχει προς τον εγκέφαλο, όπου γίνεται αντιληπτό το ερέθισμα του πόνου. Τα παραπάνω βασίζονται στη Θεωρία την πύλη ελέγχου που προτείνει Melzack και Wall το 1965.

Μια μονάδα TENS αποτελείται από την γεννήτρια των ηλεκτρικών παλμών (με μέγεθος όσο ένα τρανσιστοράκι) και από τα ηλεκτρόδια, τα οποία μπορούν να έχουν είτε την μορφή απλών αυτοκόλλητων επιφανειακών ηλεκτροδίων (για να μπορούν να χρησιμοποιηθούν και από τον ασθενή), είτε βελόνας όταν η συσκευή χρησιμοποιείται από τον ιατρό.

Πως γίνεται: 

Η Διαδερμική Ηλεκτρική Νευρική Διέγερση χωρίζεται σε δυο κατηγορίες:

 Α) την Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation η οποία γίνεται είτε από τον ιατρό στο ιατρείο, είτε από τον ίδιο τον ασθενή ο οποίος αφού αποκτήσει την συσκευή, την χρησιμοποιεί με τη οδηγίες του ιατρού, και αφού  δοκιμάσει διάφορες συχνότητες και εντάσεις, βρίσκει εκείνες που του παρέχει καλύτερο έλεγχο του πόνου.

Η βέλτιστη ρύθμιση των παραμέτρων είναι υποκειμενική και καθορίζεται από την μέθοδο της δοκιμής και σφάλματος.

Συνήθως, τα ηλεκτρόδια τοποθετούνται στο δέρμα κοντά την επώδυνη περιοχή, αλλά και σε άλλους χώρους (π.χ. πάνω από δερματικά νεύρα, η κατά μήκος νευρικών οδών) μπορούν να δώσουν έτσι καλύτερη ανακούφιση του πόνου.  

Β) την Percutaneous Electrical Nerve Stimulation η οποία γίνεται μόνο από τον ιατρό όπου ένα ηλεκτρόδιο –βελόνα τοποθετείται από τον ιατρό διαμέσου του δέρματος, είναι μια παρακέντηση δηλαδή, από όπου εισέρχεται το ηλεκτρικό ερέθισμα ακριβώς εκεί που το επιθυμούμε.

Το βασικό πλεονέκτημα εδώ είναι ότι παρακάμπτει την τοπική αντίσταση του δέρματος και δίνει τα ηλεκτρικά ερεθίσματα ακριβώς στο επιθυμητό επίπεδο, δηλαδή στα επιτόπια νεύρα.

Ιατρικές επιπλοκές που προκύπτουν από τη χρήση του TENS είναι σπάνιες. Και συνήθως περιλαμβάνουν ένα ήπιο δερματικό ερεθισμό.

Γενικά, η μέθοδος  παρέχει αρχική ανακούφιση του πόνου σε 70-80% των ασθενών, αλλά ένα 20 με 30% των ασθενών μπορεί να χρειαστεί επανάληψη της θεραπείας.